NAMASZCZENIE CHORYCH jest drugim spośród sakramentów uzdrowienia. Przez ten sakrament Kościół poleca chorych i cierpiących Bogu. Sakrament ma nie tylko umocnić chorych, ale także zachęca do złączenia w cierpieniu z męką i śmiercią Chrystusa dla dobra całego Kościoła.
Choroba od zawsze była jednym z najpoważniejszych problemów człowieka. Zmaganie się z cierpieniem sprawia, że człowiek doświadcza swojej niemocy i ograniczeń. Chrystus przyszedł, by uleczyć całego człowieka – zarówno duszę jak i ciało. Współczucie Jezusa jest tak mocne, że utożsamia się On z chorymi. Chrystus wymaga wiary w to, że w sakramencie On sam dotyka człowieka, aby go uzdrowić. Ważne jest to, że sakrament nie jest ściśle związany tylko z sytuacją niebezpieczeństwa utraty życia.
Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego, który przychodzi z umocnieniem, pokojem i odwagą do przezwyciężania chorób. Duch Święty odnawia wiarę i ufność w działanie Boga oraz umacnia w walce z pokusą zniechęcenia. W sytuacji, kiedy chory nie może wyznać grzechów w spowiedzi, sakrament namaszczenia daje przebaczenie grzechów. W tym sakramencie chory jednoczy się z męką Chrystusa. Cierpienie otrzymuje nowy sens – staje się uczestnictwem w zbawczym dziele Jezusa.
Namaszczenie chorych można przyjąć kilkakrotnie. Kapłan nawiedza chorych w domach i szpitalach.
Kontakt z kapłanem: ksiądz proboszcz Marcin Dereszczkiewicz, tel.: +49 17643264502