Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych

Msza św. w Kleve, kościół Christus König, Lindenallee 97, godz. 19.00.

2 listopada Kościół obchodzi wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. W tradycji polskiej ten dzień jest nazywany „Dniem Zadusznym” lub potocznie „Zaduszkami”. 

Kościół w tym dniu wspomina tych wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, a którzy teraz pokutują za swe grzechy w czyśćcu. Chodzi więc o dusze, które zeszły z tego świata w łasce uświęcającej i są w przyjaźni z Bogiem, lecz nie mogą wejść do nieba, gdyż mają pewne „długi” do spłacenia, czyli np. nie naprawiły do końca pewnych krzywd, które w swej słabości dokonały podczas życia tutaj na ziemi.

To wspomnienie ma nas uwrażliwić głównie na dwie sprawy. Po pierwsze, jako cała wspólnota Kościoła możemy bardzo pomóc duszom czyśćcowym, zanosząc za nie prośby przed tron Boga. Jesteśmy za siebie nawzajem odpowiedzialni i dzięki naszej wierze potrafimy realnie pomóc nawet tym, których nie ma już z nami tutaj na ziemi. Więź między nami a zmarłymi nie została zerwana do końca. Nadal możemy modlić się za naszych zmarłych, jak i nasi zmarli mogą modlić się za nas.

Nadal jesteśmy sobie zadani i potrzebni. Nadal pomimo granicy śmierci jesteśmy w stanie sobie pomagać. Jest to prawda wynikająca z dogmatu naszej wiary o „świętych obcowaniu”. Nasi zmarli żyją, ale innym życiem. Modlitwy za zmarłych są bardzo ważne.

Po drugie to wspomnienie ukazuje nam, żyjącym jeszcze na tej ziemi, że cokolwiek czynimy dobrego czy złego, to nam pomoże albo przeszkodzi w naszej drodze po śmierci do królestwa niebieskiego. Każdy czyn i słowo niosą w sobie dobro lub zło, za które trzeba będzie zdać rachunek. Jest takie przysłowie hiszpańskie stwierdzające, że „umarli otwierają oczy żyjącym”. Tak często zabiegani i zatroskani o tysiące spraw doczesnych, gdy znajdziemy się na pogrzebie kogoś bliskiego, uświadamiamy sobie, że to właśnie my musimy zmienić cele naszych codziennych wysiłków, bo te cele ziemskie, choć istotne, nie są najważniejsze i codzienność życia tutaj na ziemi związana jest z czymś znacznie ważniejszym, czymś co trwa na wieki. 

Nie wiemy, kiedy dokładnie spotkamy naszych bliskich zmarłych, ale wiemy, że dzięki zmartwychwstaniu każdy z nas może spotkać ich w przyszłości. Przeżywajmy więc nasze życie, modląc się za tych, którzy już oczekują zmartwychwstania i za nas samych, abyśmy dobrym życiem na to zmartwychwstanie zasłużyli.

Źródło: www.slowo.redemptor.pl